Keplerin görünüşlerin arkasında bulmayı hedeflediği gerçeklik, pythagorasçilardan ve kendi muzikselliğinden esinlenmiştir. Dünyanın hoş tınılarla dolu olduğuna, uyum ve rezonans tarafından, ama aynı zamanda disonanslar(uyumsuzluk) be bunların çözülmesi tarafından da yönlendirilip bir arada tutulduğuna inanır. Bu tanrısal bir senfonidir; tanrısal, göksel güzellikte bir mimaridir. Bu düşünce onu amansız bir doğruluk arayıcısı yapar: doğruluk, güzel de olmalıdır, göksel güzellikte bir gerçekliği açığa çıkarmalıdır. Kepler işte bu gerçekliği keşfetmek istiyordu, aşağı yukarı değil, tam olarak: gerçekte olduğu gibi
Sayfa 117Kitabı okudu
·
17 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.