Bazı kelimeler vardı, oksijenin bize hayat sağladığı boşluğumuza düğüm düğüm otururdu ve anlamlı cümlelerle çözmeye çalıştıkça daha büyük bir düğüm doğururdu. Yutkunuşlarımızın acı bir zehir gibi özümüze sızıp, bize tüm alfabeyi unutturduğu o anlarda sükutun altın oluşuna hak verirdik. İşte tamda o zaman dilimi içinde küçülüp, en ufak olma isteğimiz göklere doğru şahlanırdı. Ağzımızdam çıkabilecek herhangi bir sözcüğün bizi ifade edemeyeceğinden deli gibi korkuşumuz, beden kabuğumuza sinmemize vesile olurdu.
@polisiyeyazarindan
#dirençyangınyavuz #seritutkudöngü #okuyorum #kitapalıntısı s.269
Ritim Sanat Yayınları #ritimsanatyayınları
#polisiye #polisiyekitap #polisiyekitaplar #cinayet #korku #dram #heyecan
Sayfa 269Kitabı okudu
·
14 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.