İnsan hayatının geleneksel akışına bakarsak erken dönemlerin daha beden odaklı, son dönemlerin ise daha düşünsel olduğunu görürüz. Ama toplumun desteklemediği bu seçeneği hayata geçirmek çok az kişiye nasip olur. Farklı yaşlarda neler yapabileceğimiz ve yaşın ne anlama geldiğiyle ilgili fikirlerimizin birçoğu oldukça keyfidir -cinsellikle ilgili klişelerimiz kadar keyfi. Bence genç-yaşlı kutuplaşması ve eril-dişil kutuplaşması insanları kalıplarla düşünmeye iten en temel iki klişe. Gençlik ve erkeklikle özdeşleştirilen değerler insanoğlunun normları kabul ediliyor ve geri kalan her şey daha kıymetsiz veya aşağı görülüyor. Yaşlılar bu aşağılık duygusunu çok derinden hissederler. Yaşlı olmaktan utanırlar.