“Ee, sevgili ağabeyim,” dedi Monsenyör de Volais suratında çirkin bir gülümsemeyle, “artık mutlusunuz sanırım?”
Yakışıklı Philippe döndü.
“Hayır, kardeşim,” dedi. “Hiç değilim. Büyük bir hata yaptım.”
Valois, zafer kazanmış bir edayla;
“Gerçekten mi, o zaman bunun bir hata olduğu konusunda benimle aynı fikirdesiniz?”
“Evet kardeşim,” dedi kral. “Hata ettim. Yakmadan önce dillerini koparttırmalıydım.”
Sayfa 112 - epsilonKitabı okudu
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.