Yalnızız; önseziler, telekinezi, kehanet örnekleriyle ve işinin ehli olmuş Peyami Safa'nın psikolojik tahlilleriyle dolu bir roman. Madde ve mânâ kavramlarının birbirleriyle çatıştığı bir ortamda toplumun değerleriyle karşı karşıya kalmaları sonucunda yalnızlaşan bireylerin birbirleriyle yaşadıkları ilişkiler romanın ana konusunu oluşturur. Karakterler çok zeki, kurgu çok gerçek, felsefi alt yapısına diyecek yok. Müthiş bir dil. Aralıksız, defalarca tekrarlandığında bile manasını kaybetmeyen bir kitap ismi. Yalnızız. Bir sitem cümlesi veya katarsis. Birkaç tekrardan sonra bir yakarışa dönüyor sanki. Cümleyi söyleyen insan bir an önce bu ismin verdiği ızdıraptan sıyrılmak için ruhunu, yaşama sebebini arıyor. O insan, o anda çok kalabalık bir topluluğun içinde bir sürü mutlu insanın etrafında olabilir. Fakat yine de kendi kendisinde batıp boğulacak kadar çok yalnızdır. Binlerce meçhul arasında bir realite var. Samim. Aşık. Meral'in emekleyen adımlarına eşlik ediyor. Benlikleri arasında kaybolan kızın korkunç isteklerini bastırmasına yardım etmeye çalışıyor. Seni sana anlatan ve senin de doğru anlattığına emin olduğun birine içini açabilir misin o halde? Ne diyordu Peyami Safa? (Derin tesirler dilsizdir. s.167)

YalnızızPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 201921,5bin okunma

·

61 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.