Aria gülümsedi, sonra gözleri Perry’nin beline gitti. “Perry, pantolonunun düştüğünün farkında mısın?”
“Evet.” Bakmasına gerek yoktu; kalçasından aşağı kaydığının farkındaydı. “Ben, şey... kendini rahat hissedebilmen için kemerimi çıkardım.”
“Kemerini ben rahat hissedeyim diye mi çıkardın?”
Perry başını salladı, gülme arzusunu bastırmaya çalışıyordu. “Düşünüp bunun daha doğal olduğuna karar verdim.”
“Pantolonun düşmesi mi doğal?”
Perry sırıttı. “Evet. Biraz daha düşerse çok doğal olacak.”
Aria güldü, başını iki yana sallarken gri gözleri parlıyordu. “Beni düşünmen ne güzel.”
Sayfa 247Kitabı okudu
·
234 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.