Bilmiyorsun ayaz gecelerin kuytusunda
susan dillerimi
Değişiyorsun
Herşeye anlam yüklediğini sanarken
Savurup atıyorsun düşlerimi
Keskin bir bıçak yarası gibi kelimelerin
Harf harf çözülüp mıh gibi çakılıyor ıssızlığıma
Sonra bu da yetmiyor
Sliyorsun yüzümde asılı kalan çocuk sevinçlerimi sonra
Yorgun,ıssız,çırılçıplak yalnızlığında bile
Bilmiyorsun yüreğimin sıcağına sokulup dinlenmeyi
...
Bilmek de çare değildir gecelerde
Salt gerçek hiçbir şeye yaramaz
Yüzü soğuk bir algıdır O sadece
Inanırız bilmenin sahte bilgeliğine
Bilmek acıtır,hasta eder,öldürür
Aşk yaşatır oysa...
Melek kapılar