Kadına, ilk karşılaştıkları andan itibaren aşık olmuştu; coşku dolu bu duygu, düşlerine kadar dalga dalga yayılsa da karar verdiren sarsıcı bir etki eksikti henüz; yani kendine hayranlık, saygı ve bağlılık gibi adlar koyduğu, bahaneler uydurarak üzerini örttüğü duygunun bütünüyle aşk, prangasız ama mutlak, tutkulu bir aşk olduğunu açıkça kavratacak duygu eksikti. Ama içindeki bir tür köle ruhu bunu kavramasına şiddetle karşı koyuyordu: Bu berrak, hareli, zenginliğin zırhıyla sarılı kadın ona ulaşılmaz, çok yükseklerde ve çok uzakta görünüyordu; o güne kadar karşılaştığı kadınlardan farklıydı. Esaret içinde geçen gençliğinin izin verdiği ölçüde karşılaştığı birkaç kadınla, ders vermeye gittiği çiftliklerde ona kapıyı açan ve eğitim görmüş bir adamın arabacıdan ya da rençperden farklı mı davrandığını merakla izleyen hizmetçilerle, ya da evine dönerken sokak lambalarının loş ışığında karşısına çıkan terzi kızlarla bu kadını aynı cinsten kabul etmek ve onların bu kadınla aynı doğa kanunlarına bağlı olduklarını varsaymak, genç adama Tanrı’ya hakaret etmek gibi geliyordu. Hayır, bu kadın farklıydı. O, bambaşka, ihtirasa yer olmayan bir gök küreden ışık saçmaktaydı, bakir ve dokunulmazdı; öyle ki genç adamın en ateşli düşleri bile kadını soymaya cesaret edemiyordu. Kadının varlığının yaydığı rayihaya çocuksu bir şaşkınlık içinde kendini kaptırıyor, her hareketinin müzik dinlercesine tadına varıyordu; kadının ona karşı beslediği güveninin mutluluğunu yaşarken, onu heyecanlandıran yoğun duygusunu açığa vurmaktan da sürekli korkuyordu; Henüz adı olmayan bir duyguydu bu, ancak gizlendiği yerde çoktan biçim bulmuş ve kora dönmüştü. 
Sayfa 11 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.