"Hiçbir şey ummuyorum, hiçbir şeyden korkmuyorum, özgürüm." Diye başlıyor serüven. Oysaki bir kaç satır sonra yazarın o kadar da özgür olmadığını onu meşgul eden ve beynini kuşatan sorunsallarla dolu bir mecrada açıyoruz gözlerimizi. Nietzsche'nin "Böyle Buyurdu Zerdüşt" kitabıyla benzer bir yapıya sahip olan bu eserde Kazancakis'in Nietzsche'den fazlasıyla etkilendiğini de satır aralarında görmek mümkün. Gerçi biri Tanrıyı öldürdüm diyor diğeri Tanrıyı hep birlikte kurtaralım diyor... Filozofluk çok zor zanaat. İş yükü çok fazla.. Neyse konumuz evrenin sırları. Ki evrene dair mantıklı bir cevap bulma arayışı hiç bitmeyek gibi. 20. Yy'lın en büyük filozofu diye adledilen Kazancakis de yoğun felsefi diliyle ve yarım bir nihilist bakış açısıyla mantığın ötesinde bir şeyler bulmaya çalışmakta. Bunu yaparken Tanrı'yı reddetmiyor fakat yaşamdaki anlamsızlığı sorguluyor. Ona göre yaşamın amacı ölüm müdür sadece? Bunca ölenler, doğanlar, çürüyen bitkiler, kırılan dallar, hayvanlar gerçekte neye ve kime hizmet ediyor? Yaşamlar kısır bir provayının ötesine neden geçemiyor? Tüm duyu ve duygularımız bizi kuşatan zorbalar mıdır? "Evet, Yeryüzünün amacı yaşam değildir. İnsan değildir. Bunlar olmadan yaşandı, yaşayacak da bunlar olmadan. Bunlar gündelik kıvılcımlarıdır zorba döngülerin."(s79) "Bir gerekçe bulmayı istiyorum yaşamak için, Yakışıksızlığın, haksızlığın ve de ölümün bu görüntüsüne katlanmamı haklı çıkaracak." (S 77) Çok beyendiğim bu kitabı eminim ki Felsefe sevenler de beğenecektir. İyi okumalar dilerim.

ÇileciNikos Kazancakis · İstos Yayınları · 201252 okunma

·

122 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.