(Karaosmanoğlu, Yakup Kadri; Gençlik ve Edebiyat Hatıraları, İletişim Yayınları, 12. baskı, İstanbul 2015) Karaosmanoğlu, ÖNSÖZ'de arkasında bıraktığı uzak geçmişi hayalinde tekrar yaşarken zevk duymadığını, aksine, birtakım yürek sıkıntılarına kapıldığını yazıyor. İnsan, anılarını yürek sıkıntılarına kapılmak için yazmaz herhalde. Bence, muhakkak, "zevk-i tahattur"u da az veya çok yaşamıştır Yakup Kadri, mahsus öyle diyor; ama bahsettiği arkadaşlarının hepsinin öldüğünü düşündüm de ona hak vermeden edemedim. Tanıdığımız insanların birer birer bu dünyayı bırakıp gitmeleri, insana sıranın kendisine geldiğini korkuyla sezdiriyor. Hele ölenlerin bazılarının yaşça bizden küçük olduğunu düşünürsek, belki bir an kendimizi şanslı sayarız, fakat bu his genellikle bir sevince değil utanca yol açar. Neyse, esere dönelim... Kitapta edebiyat tarihimizin hemen hepsi oldukça meşhur on bir yazarı anlatılıyor. Her bir sanatkara bir bölüm ayrılmış. Bölümlere de bu yazarlarımızın adları verilmiş. Sadece Şahabettin Süleyman'a ayrılan bölümün başlığı biraz farklı, "Şahabettin Süleyman ve Fecr-i Âti" şeklinde. Şöyle sıralanmış meşhur edebiyatçılarımız: Mehmet Rauf Şahabettin Süleyman ve Fecr-i Âti Refik Halit Ahmet Haşim Yahya Kemal Cenap Şahabettin Süleyman Nazif Abdülhak Hâmid Tevfik Fikret Abdülhak Şinasi Hisar Halide Edip Adıvar --- Bu baskının sonunda Yakup Kadri'nin eserlerini de içeren derli toplu bir biyografisi verilmiş. Ayrıca, Bahriye Çeri'nin hazırladığı bir "Genel Bibliyografya" da yer alıyor. Buna bir dizin de eklenebilse iyi olurdu. Buraya kadar genelde Yakup Kadri'nin ele aldığı bir düzine kadar şair ve yazara bakışını özetlemeye çalıştık. Peki, acaba Gençlik ve Edebiyat Hatıraları'nın yazarı olarak Yakup Kadri nasıl görünmektedir? Yakup Kadri, hatıralarını anlattığı arkadaşlarına göre genelde daha ciddi ve daha bilgilidir. Türkçe ve Fransızca hatmetmediği belli başlı edebî ve felsefî eser kalmamıştır. (s. 55) Servet-i Fünun ve Fecr-i Âti'den pek çok yazar ve şairimizin ise edebiyat bilgisi kıttır, çoğunun okumayla arası iyi değildir. Haliyle ortaya konan eserler de genelde kalitesizdir, bazıları da Fransız edebiyatından aşırmadır. Yakup Kadri kendisini bir edebiyat aşığı gibi gösterir. Her fırsatta, bahsettiği anlı şanlı şair ve yazarlarla edebî konularda sohbet etmek ister, fakat genelde hayal kırıklığına uğrar. (Bu durum, özellikle Cenap Şahabettin'e ayırdığı bölümde gözden kaçmaz.) Bazı şair ve yazarları anlatırken dile getirdiği taşralı-İstanbullu karşıtlığını da inceden inceden kendi lehine olacak şekilde yansıtır. Evet; o, diliyle, görünüşüyle bir taşralıdır ama Anadolu çocuğudur, bozulmamıştır, saftır; Cenap Şahabettin veya Abdülhak Hâmid gibi monden ve kozmopolit değildir. Yakup Kadri, fiziksel görünüşler de dahil olmak üzere, daha pek çok konuda kendisiyle anlattığı sanatkârları karşılaştırmaktan kendini alamaz. Bu davranışında şaşılacak bir şey olmadığı da söylenebilir belki, çünkü nihayetinde o da bir yazardır. --- Ben kitabı severek, söylenen her şeye inanmaya çalışarak okudum. Açıkçası yazar, samimiliği konusunda pek de şüphelendirmiyor bizi. Fakat, eserin bir hatırat olduğu unutulmamalı; kötü bir niyetle olmasa da pek çok şey (tarihler, kişiler, yerler, eserler, sözler vb.) yanlış veya eksik olabilir. (Bunlar ortaya çıkarılmış da olabilir, işin o tarafını pek kurcalamadım.)

Gençlik ve Edebiyat HatıralarıYakup Kadri Karaosmanoğlu · İletişim Yayınevi · 2017311 okunma

·

67 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.