Zihnimde orkestra çalıyor Müzeyyen,ama buna rağmen bir avuç yalnızlığın içine savruşturulmuş gibiyim.
Adına şarkı yazmışlar gibi,hiç durmadan,sıkılmadan oynuyorlar zihnimde. Bu nasıl bir aşk Müzeyyen?
Kalbim ürperiyor , aynı zamanda kasım kasım kasılıyor kokunu alınca.
Yalnızlıktan boğuluyorum. Kokun yetişiyor imdadıma.
Nasıl bu kadar etkileyebiliyorsun beni anlamış değilim.
Bana neler oluyor Müzeyyen?
Geçiçi bir hevesin arkasından perişan mı ediyorum kendimi?
Ağlamak da istiyorum bir yandan.
Bilmiyorum Müzeyyen, kafam çok karışık.
Zihnimde sen,fikrimde sen,kalbimde sen.
N,Soylu'