yazdan kalma bir günden
ya da "çölde çay" filminden
bir sahne var aklımda
oyuncular sanki biziz
mutsuzuz ikimiziz
kimi aşklar hiç bitmezmiş,
bizimkisi bitenlerden
sevmeye yeteneksiziz
iki yabancı
birlikte ama yalnız
iki yabancıyız.
hani o güneşin batışı
bizi tanrıya inandırışı
şu an o akşam aklımda
ama çok zaman önceydi
yaralarımız ağır değildi
yine de bağışladım ben hepsini
hem seni hem de kendimi
o kadar yoktun ki
yazdan kalma bir günden,
ya da "çölde çay" filminden
benim de sahneler aklımda
seninkilerden farklı ama
n'olur kendini kandırma
yoktur üstüne senin
güzeli çirkin yapmakta
suçuysa dünyaya atmakta
neyin bildin ki değerini
benimkini bileceksin
bunu da tabi mahvedeceksin
iki yabancı
birlikte ama yalnız
iki yabancıyız.