“Biliyor musun Ege, ben senin göz rengini bilmiyorum! Ne görüntülü aramada ne fotoğrafta net olarak görebildim!” Siz hiç, birinin fotoğrafını saatlerce incelediniz mi? Ben inceledim.
“ Ela “ Yazdı, “Ara ara yeşile kaçan, ara ara kahverengiye dönen ela gözler.” Dünyanın en güzel gözleri yani.
“Hadi gözlerinin göründüğü bir fotoğrafını at!” Tam birkaç saniye sonra bir fotoğraf geldi. Öyle bir fotoğraf ki kalbimi tekleyen... Ege, yatak başlığına yaslanmış darmadağınık kabarık saçlarıyla oldukça asi bir bakış atıyor kameraya! Ve benim içim eriyor. Gözleri şu an tam olarak bal rengi. Dudakları kalın, yüzünün her noktası güzel.
“İzmir... Yirmi dakikadır yazmıyorsun. Bir sorun mu var? Yirmi dakika. Size yemin ederim, yirmi dakikadır fotoğrafına bakıyordum...
“Ya, internet koptu!” Yazdım birden. Yalana bak! Fotoğrafına bakakaldım Ege. Bakakaldım.
“Kesin yaşanmıştır bu.” Ege’nin mesajıyla büyük bir kahkaha attım.
“Ciddiyim başka ne olabilir ki?
“Mesela fotoğrafıma bakmış olabilirsin.” Sırıtmaya başladım.
“Saçmalama!” Sonra gülerek devam ettim, “Sanırım evet. Ama seni değil odanı inceliyordum. Arkandaki saat Ikea’dan değil mi?”
“İzmir...” Yazdı Ege, “Uyumadan önce bana sesinle iyi geceler der misin?”
Hafifçe gülümsedim ve derin bir nefes aldım. Boğazımı temizleyerek kendindem beklenmeyecek bir cesaretle sesimi kaydetmeye başladım.
“İyi geceler Ege... Benli rüyalar!”
Yolladım ve üzerinden dakikalar geçti. Ama hala cevap vermiyor.
“Ege... Bir sorun mu var?
Cevap anında geldi. “Ya, internet koptu!” Buna emindim!
“Kesin yaşanmıştır bu.” Yazdım gülerek
“Ciddiyim başka ne olabilir ki? Ses kaydını defalarca dinleyecek değilim. Başa sarıp sarıp, gözlerimi kapatıp her defasında yanındaymışsın da bana her defasında iyi geceler diyormuşsun gibi hayaller kuracak değilim. Sanki birazdan yanağıma öpücük konduracakmışsın ve ben öylece uykuya dalacakmış gibi hissediyor değilim. Bir ses kaydıyla kendimden geçecek de değilim”.
Sayfa 155Kitabı okudu
·
15 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.