24 yaşında ‘normal’ bir yaşam süren Veronika hayatı, tek düze ilerleyen yaşamını sorgulamaya başlar. Bunun neticesinde yaşamaktan umudunu kesip intihara teşebbüs eder. Teşebbüsü başarısız olunca ‘akıl hastanesine’ kaldırılır ve hayat onun için aslında burada başlamaktadır. Burada çeşitli teşhislerle yatırılan hastalarla karşılaşıp hikayelerini dinler. Ve sonunda ölüm bilinci yaşama bilincini güçlendirir.
Bir solukta okuyup bitirdiğim bu romanda birçok şeyi sorguladım: Yaşamdan ne anlıyordum? Yaşamımı kendim için mi başkaları için mi yaşıyorum? Kendi yaşamımda ben ne kadar varım? Toplumun kuralları aslında benimde kurallarım mı yoksa bana dikte edilip sorgulamadan kabullendiğim kurallar mı?
Eğitimim neticesinde birçok soruyu irdeleyip düşünme fırsatı bulmuş cevaplarını aramaya başlamıştım. Farklı olmanın değerli olduğu bilincini pekiştirdiğim bu romanı severek okudum.
Ölümün çokta uzak olmadığını, yaşamımı değerli kılmanın, kendim olarak var olmanın farklı senaryolarını çözümledim. Teşekkürler Coelho