Wittgenstein'in önermeleri dünyanın, mantığa ve bilmeye, dolayısı ile de bilime bir sınır koyduğunu göstermeye çalışır.
Önermeler, anlamsızlığa - anlamı aşan anlamında- ve suskunluğa erme/suskunluğu örme ile sonuçlanır. Suskunluk ve anlamsızlık, burada bir vecd hali olarak kabul edilebileceği gibi, sınırlandırılmış sözün,