Okurken Umay Umay'ın yazarak bağırdığı şeyler içime doldu boğazıma takıldı. Bağırmak istedim, susup kalmak istemedim. İnsanın özgürlüğünü elinden alınması üstelik haklı olduğunu düşündüğün zamanda dört duvar arasına kapatıp "sen haklı olsan ne olucak ben anlamak istemiyor ve işime nasıl geliyorsa sana da o şekilde yaşama hakkı veriyorum" demek. Çok üzüldüm, çok sinirlendim ve hayatım boyunca bu haksızlığa, çaresizliğe tanık olmuş oldum. Artık bunu unutup göz yumamam, mümkün değil. Doğrudan doğruya olmasa da hayatımın bazı anlarında Atilla için konuşacağım. Onun için bağıracağım.
