Sanırım aforizmalar,yeraltı edebiyatı ve itiraflar gibi edebi türler daha bir benlik.Daima kendimi yakın hissettiğim türler,kendimden çokça şey bulduğum,dalıp gittiğim,çokça altını çizdiğim..Belki de üst düzey acı çeken insanların,anlaşılamadığı ve anlaşılamayacağı için ve artık anlaşılmak istemedikleri bir çıldırış noktasına gelen ruhların en iyi ifade biçimlerini oluşturan bu yapıtlarda kendimi bulmam tesadüf değil..En çıkılmaz enkazlardan çıkabilme gayreti içinde yaşam sürmek,kendi yeraltımıza bizi daha çok ittiğinden belki de o yeraltında kendi derin dehlizlerimizde savurduğumuz çığlıklardı aforizmalar da..anlaşılmak belki de önemli değildi artık..fakat kendi yaşamsal ve ruhsal ağırlıklarımızı,acılarımızı bir yere boşaltmak ve Tanrısal bir gücün de yardımıyla feryat figan bir çığlık daha savurabilmek ve o çığlığı ruhumuzun doldurulamayacak boşluklarında bir seda olarak duyabilmek yegane ihtiyacımız olacaktı belki de...Benim Kafka'm o çığlığını bana duyurabildi sanırım..Çok tanıdık!...

AforizmalarFranz Kafka · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201728,2bin okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

AmorFati