Romandaki aşk acısı çeken Amerikalı genç kızın: "Trenler acımasızdır, öyle değil mi, Bay Poirot? İnsanlar cinayete kurban gider ve öldürülürler ama onlar yine de yollarına devam ederler." sözlerini Poirot sempatik bir şekilde sevgiyle yanıtlıyordu: "Trenlere güvenin, matmazel, çünkü onları süren aslında Yüce Tanrı'dır." Her ne kadar Agatha Tanrı ile ilişkisini yeniden değerlendiremeyecek
kadar kendi kişisel sorunlarıyla sarsılmış olsa da, kendisini geçmişin değil geleceğin önemli olduğu konusunda ikna etmeye çalıştığı ortadaydı.