Ve Mete dedi ki:
"Şimdiye kadar düşman tarafından istenilen şeyler hep nefsime ait şeylerdi. Bu kere istedikleri toprak, nefsime ait değildir. Bu, atalardan kalan mukaddes vatanın bir parçasıdır. Bu toprak, milletin malıdır. Bunda, hatta bütün millet de birleşse tasarruf edemez. Tarihin başlangıcından nihayetine kadar gelmiş ve yahut gelecek olan Türkler de, bugünkü Türklere katıldıktan sonra bile, vatanın -velev ki en kısır, mahsulsüz arazisinden olsun- bir küçük parça araziyi vatandan koparıp düşmanlara veremez. İstenilen bu kısır arazi, benim öz malım değildir. Bu atalardan kalan mukaddes vatanın bir parçasıdır. Bu toprak, milletin malıdır. Kendi atımı, kendi karımı istediler, verdim. Bu hususlarda fedakarlığın son haddine varmaktan hiç çekinmedim. Çünkü kendi atım, kendi karım üzerinde tasarruf edebilirim. Bunları vermekle bugüne kadar harbi erteleyebildim. Bugün bizden istenilen kısır, mahsulsüz, verimsiz araziye gelince bu benim öz malım değildir. Doğrudan doğruya millete ait olan bu toprağın bir zerresini bile kimseye veremem. Vatanın parçası, vatan demektir. Vatandan ayrılmış en küçük parçayı bile başka bir millete vermeye ne milletin, ne de benim hakkımız yoktur. Hatta bizden evvelki Türklerle bizden sonraki Türkler de bugünkü Türk milletine inzimam ederse, oluşacak muazzam cemiyetin bile vatandan bir zerreyi ayırıp başka bir millete vermeye hakkı yoktur. Vatan mukaddestir, mukaddes olan şeyden bir parça koparıp başkasına vermek hiç bir suretle caiz olamaz. Şimdi ey vatanperver kahramanlarım ve itaatli askerlerim, Tatarlara verecek cevabımız artık kalmadı. Onlara kelimelerle cevap vermeyeceğiz, oklarımızla ve kılıçlarımızla cevap vereceğiz. Haydi il beyleri, boy beyleri, tümen beyleri, alayları, tümenleri toplayınız. İşte ben atıma bindim. Düşmanların üzerine yorum, arkamdan gelmeyen idam olunacaktır."
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.