İmam kuseyri demiştir ki: Bir haber de şöyle nakledilmiştir; "Kıyamet günü bir kul getirilip hesaba çekilir; iyiliği ile kötülüğü eşit gelir hasımlarının kendisinden razı olacağı bir iyiliğe ihtiyacı olur. Allah Teala kendisine," Kulum, seni cennete koymam için bir iyiliğin kaldı; bak insanlardan iste, belki sana bir iyilik hibe edecek birini bulursun" der. Kulda safların arasında gelerek babasından, annesinden, arkadaşlarından bir iyilik ister; onlar da kendisine sadece, "Ben de bugün bir iyiliğe muhtacım!" der. Kul yerine geri döner. Cenabı Hak, "Ne getirdin?" diye sorar kul;
" Yarabbi kimse bir iyilik vermedi!" der. O zaman Cenab-ı Hak,
"Kulum senin samimi bir dostun yok mu?" diye sorar. Kul, birini hatırlar ve, "Senin için sevdiğim samimi bir dost var" diyerek ona gelir. Cenab-ı Hak da ona bu dostunu gösterir. Kul onunla konuşur. Dost, "Tabii ki olur; benim yaptığım birçok ibadet var, eğer Allah Teala onları benden kabul ederse sana istediğin iyiliği hibe ederim" der. Kul sevinerek yerine gelir, bunu Yüce Rabb'ine haber verir. O zaman Cenabı Hak, "Onun amellerini kabul ettim, onun hakkında hiçbir şey eksiltmedim, seni ve onu affettim" buyurur. İşte "Bize şefaatçiler ve samimi dost bir dost yoktur" ayetinin manası budur.
·
21 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.