Bir film çekimi için dünya turuna çıktım. Uçak güney yarım küreden kuzeye uçarken ilk kez fark ettim. “Yukarıdan bakınca hiçbir şey seçilmiyor. Acaba ben ne kadar görünüyorumdur?” diye düşündüm. Zerre kadar bile değil. O an bir HİÇ olduğuma karar verdim. Bir de yukardan bakınca dil, din, ırk, millet falan hiç görünmüyor... Ben de öyle bakmaya başladım hayata. İnsana önce insan olarak bak. Sonrası teferruat... İyi insansa zaten yetiyor. O’ndan iyi aktör, iyi bakkal, iyi mühendis, iyi yargıç çıkartman daha olası. Kötü ise, zaten kötü işte...