Kafka’nın kardeşi Ottla üzerinden yazdığı, gerek ailesini gerek kendisini gerek de o döneme dair bilgiler içeren kitabıdır. Araştırdıkça ikilinin uyumunun, birbirine desteğinin çok fazla olduğunu ve iki kişi olarak oldukça sağlam bir bütün oluşturduklarını gözlemleriz. Araştırdıkça da hayatta hep birbirlerini desteklediklerini, birbirlerine sahip çıktıklarını gözlemleriz. Kardeşler arasında olması gereken ilişkiyi okurken aynı zamanda Ottla’nın bu mektuplara cevap verip vermediğini bilemiyoruz da. Çünkü Kafka ölmeden neyi var nesi yoksa yakmaya çalışmış, şükürler olsun ki Max Brod onu dinlememiş, Kafka’ya ihanet etmiş de okuyabiliyoruz kendisini. Sanırım kardeşinin mektupları vardı ve onlar yandı gitti.
Bazı kelimeler, bazı insanlara özel olmalı düşüncesinde oldum her zaman. Misalen Kafka’nın Ottla’ya ‘Canım’ derken bile sadece yazıda hissettirebilmesi bu duyguyu. Birçok kelime değersizleştirilse de sadece sevdiğini değerli hissettirmek isteyenlerin anlayabileceği bir durum bu. Önüne gelene ‘canım’ diyen adamla sadece sevdiğine has kelime kullanan adam aynnı şeyi anlayamaz yani üzgünüm. Özel insan, özel hissetmeli bence de.
İyi okumalar dilerim..