Gençlik Serüveni Serisi'nde belkide en fazla beğendiğim şey sıradan bir olayın bir şekilde değişip, gelişip sonra da hikayenin güzel bir sona bağlanıyor. Ayçiçeği Karnavalı cidden çok akıcı bir kitaptı, sizi boğmadan kısa sürede bitirebileceğiniz çerezlik bir kitaptı. Dolunay'ın sakarlıkları ile gülebileceğiniz, kitabın içindeki arkadaşlıkla içinizin ısınacağı, karakterlerin geçmişiyle de gözlerinizin dolacağı bir kitaptı.
Dolunay o kadar güzel bir karakterdi ki, karşısındakine değer veren, onları önemseyen, eğlenceli çok doğal bir karakterdi. Dolunay bana umudun her zaman var olduğunu gösteren bir karakterdi. Keşke hayatımda olsa dediğim karakterlerden *bende öyle arkadaş ne gezer¿* Aslında Çiçek hakkında pek düzgün bir yorum yapamıyorum çünkü sanırım pek anlayamadım Çiçek karakterini :( İçine kapanık, sırlarını kimseyle paylaşmayan, donuk bir karakterdi. Dilerim 03:03'te kendisini bize daha da açar :')
Kübra, Asır, Doğukan ve Aycan cidden tam kafalık karakterler. Hepsi çok fedakar karakterlerdi geçmişlerini düşüşünürken istisnasız gözlerim doluyor :( Keşke hayat onlara daha iyilerini sunsaydı. Ayza karakterini çok az görmüş olsak da bizim kulağımıza küpe olacak dersler verdi. Açıkçası keşke birazcık daha Ayza'yı okusak dedim çünkü çok gizemli kalmış gibi hissediyorum.
Kitapta eleştireceğim bir şey olsa o da kesinlikle sonunun bu kadar hızlı geçilmiş olması... Birazcık daha detaylı okusaydık sonun tadını alabilirdik gibi hissediyorum.
Bir çok ders çıkarabileceğiniz, empati kurabileceğiniz, arkadaşlığı ile içinizin ısınabileceği bir kitaptı Ayçiçeği Karnavalı; okumanızı tavsiye ederim