Ay, bizim yüz yıl önce çektiğimiz acıların tek şahidi.Kafkasya'dan sürdürdüğümüz vakit annemin kızkardeşlerinden birisi bir başka tekneye bindirilerek götürülmüş. O, bir daha asla görüşemeyeceğini bildiği kızkardeşine seslenmiş teknede." Her dolunaylı gecede Ay'a bakın çünkü benim gözlerim oraya bakıyor olacak. " demiş. Annem bu yüzden her dolunaylı gecede gökyüzüne bakar, kim bilir dünyanın hangi köşesine gönderilmiş olan kızkardeşi için gözyaşı dökerdi.
Sayfa 44
·
45 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.