Bu romanda anlatılanların gerçek hayatla ilgisi olmayip, karekterler ve olaylar tamamen kurgudur.
Germinal , 
Emile Zola 'nin bir şaheseri. Bu romanda Zola, işi gücü yokmuş gibi, gitmiş madencilerin sorunlarını, onların zorlu yaşamlarını, acılarını, küçücük mutluluklarini, , burjuva tarafından nasıl sömürüye uğradıklarını, kısacası bir maden işçisinin çileli yaşamını anlatıyor. Bu roman Fransa'da her ne kadar 19. yy'da geçse de, bugün 21. yy'da bu mesleği yapanlar, ya da daha doğrusu yapmak zorunda olanlar aynı çileli yaşamı tekrar etmek zorundalar. Bu meslek bugün de maalesef ölümle yaşam arasında bir sınır olarak devam ediyor. Kimi ülkelerde daha az riskli, kimi ülkelerde daha çok riskli. Fıtrat diyorlardı galiba buna.
Öncelikle işin tanımının çok çetin olduğunu söylemeye gerek yok sanırım. Yerin metrelerce altında çalışıyorsunuz. Örneğin romandaki gibi tam tamına yediyuzelli metre altında. Asansörle dört dakika sürüyor. Bunaltıcı bir sıcaklık, kapkaranlık bir ortam, havasizlik... Bunlar işin kendi zorlukları.
Bunun yanında, patronlar ve denetleyicilerin işçiye çıkardığı zorluklar var ki, bu daha fena.
Avrupa'yi bilmem ama, bizde eğer üretim sektöründe çalışıyorsanız beyaz yakalılarin tek düşündüğü daha fazla ürün, daha fazla ürün, daha daha dur. Bu ay x kg. mı çıktı? Bir sonraki ay daha fazla çıkmalı. Az mı çıktı? Vay halinize. Hastalıkmis, yorgunlukmus, adam mı yokmuş önemli değil. Daha fazla ürün, daha fazla para. Çok çıkarsa yalandan size bir şeker verirler, kandirirlar. Üretim sektöründe günde 16 saat çalışıldığını bilirsiniz. Bir de bunu maden ocaklarında düşünün. Şartlar bunlar, elde ise küçücük bir maaş. Hayattan eksilen zaman. Empati yapmak gerek galiba, özellikle bir eli yağda bir eli bağda çalışanlar yapsın bunu. Hafta sonu yok, bayram yok, seyran yok. Günde 6 saat çalışıp, bütün yaz sezlongda yatanlar... Empati...
Bu hayatın adaleti yok, dün de yoktu, bugün de yok, yarın da olmayacak. Sokrates zamaninda da yoktu, İsa zamanında da yoktu, Mars'a gidilirken de yok.
Her ne kadar manidar bir girişle basladiysam da Germinal'de her şey gerçek. Sadece Fransa'da mı? Zonguldak'ta, Soma'da, Tavsanli'da, Söke'de. Oturduğunuz yerden kuş uçuşu mesafede. Her şey gerçek.
Zola 'nin bana en çok dokunduğu şu oldu galiba. Ailenin annesinin sözleri. Kocasını grevdeyken jandarma kurşunuyla kaybetti, oğlu ve kızını maden kazasında kaybetti, küçük oğlu sakat kaldı. Ama o geride kalanlar için, yine yerin dibine indi.
Zola. Kalemine sağlık, ama ne gerek vardı zihinleri bulandiracak.
··
2.078 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.