Althusser, öznenin nesneyle olan ilişkisini, yani öznenin, içerisinde
eşzamanlı olarak hem kendisini bulduğu, hem de kendisini
unuttuğu ''bu aynası''nı betimlemek için, mekandaki merkez ve
• • ''çembersel çevre'' benzetmesine başvurmuştur: Ozne nesnenin bu
ilişkisi bir ''öz ve görünüm ilişkisi olarak ele alınmalıdır'', başka
türlü söyleyecek olursak ''- merkezin kurucu özne tarafından oluşturulduğu
bu ilişki , bu merkeze konsantrik nesneler mekanı olarak
ortaya çıkar. Bu nesneler, bu varlığın ya da bu öznenin özünü nesnelleştirdikleri için onun kurucu öznesidirler''. Althusser, Feuerbach'
ın felsefi hümanizmine özgü ''bilincin teorik ve pratik üstünlüğü
tezine'' karşı, merkezi bir özne ve kurucu bir özne anlayışına
karşı gelerek, Lacan doğrultusunda, merkezi olmayan ve kendisinin
dışında bir şeye tabi olmuş bir özne kavrayışını getirir
··
405 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.