Bugün çocuklarımız, öğrencilerimiz karne aldılar ve tatile koştular. Sanırım CnnTürk muhabiri bir okulda çocukların karne ve tatil heyecanını gösteriyor ve onlarla konuşuyordu. 10 yaşlarında bir kız çocuğuna "büyüyünce ne olmak istiyorsun" diye sordu. Çocuk "cumhurbaşkanı" diye cevap verdi. Muhabir "nasıl olacaksın" dediğinde çocuk "önce muhtar, sonra belediye başkanı, sonra milletvekili, sonra bakan, ardından başbakan ve en son cumhurbaşkanı olacağım" dedi. Ne yapacaksın Cumhurbaşkanı olunca diye devam etti muhabir. Normalde nasıl bir cevap beklenir 10 yaşında bir çocuktan? Park yapacağım, oyun oynayacağım, çocukları mutlu edeceğim gibi şeyler değil mi? Ne yazık ki şöyle konuştu çocuk: "Anayasayı değiştireceğim. İdamı tekrar getireceğim. Geriye işlemiyormuş Anayasa. Ben geriye işleteceğim ve 15 Temmuzcuları idam edeceğim. Hayretler içerisinde öylece kalakaldım."
Küçücük çocuklarımız ne zaman bu kadar politize oldular? Oyun ve oyuncak düşünmesi gereken kafaları ne zaman idamı ve ölümü, öldürmeyi düşünür oldu? Nasıl bir gelecek bekliyor bizleri?
Bugün bu haberi izlediğimde ilk aklıma gelen bu kitap ve çocuklar oldu...
http://1000kitap.com/JayGarrick arkadaşım gerçekten konuyu çok doğru bir noktadan yakalayarak "tedirginliği" vurgulamış. Ve tam da ifade ettiği gibi ürkütücü, korkutucu bir tedirginlik. Zihnimize ve düşüncelerimize yön verilmesi, toplumun yavaş yavaş belli bir kalıba sokulması, hayata baktığımız pencerelerin sayısının gittikçe azalmasına neden oluyor. Çok yönlü bakış açımızı yitiriyoruz ve zamanla daha dar kalıplara girmeye başlıyoruz. Dünyaya daha geniş bir açıdan bakmaya çalışmalı ve olayları çok yönlü ele alabilmeliyiz. Bunun için de okumalı, gözlemlemeli ve düşünmeliyiz. Yoksa kendi kararlarımız yerine hep başkalarının kararlarını sorgulamadan uygularken buluruz kendimizi. Bir baba olarak tek dileğim çocukların çocukluklarını yaşaması ve masumiyetlerini kaybetmemesi. Saygılarımla...
Anıl Hocam çok güzel bir inceleme yine ellerine sağlık :) Sineklerin Tanrısı bana Golding'i tanıtan kitaptı ve realistliği beni çok etkilemişti. Tabii bu eserin kendine özel bir gerçekçiliği var. Şöyle ki; ütopik bir gerçekçilik. Olaylar, yaşananlar tamamen gerçek hayatı andırıyor ama bunlar da ironik bir şekilde ütopik bir adada geçiyor. Sana özellikle Golding'in Kule eserini tavsiye ediyorum hocam onda kişisel psikolojiyi ve iç dünyayı bolca irdelemiş Golding. Ben çok beğenmiştim senin de beğeneceğini düşünüyorum. Ayrı olarak kitaplığımda Golding'in diğer bir kitabı Serbest Düşüş beni bekliyor, ona da en kısa zamanda başlayacağım. :)
İncelemeniz kitabı okuma sıramı değiştirmeme sebep oldu :) Çok güzel bir inceleme olmuş, elllerinize sağlık...
Sevgili 
CacavS, bu incelemeyi bugün yazmış olsaydım emin ol bahsettiğin habere değinmeden geçemezdim. İşte bir kitabı beğenme kriterlerimden birisi de gerçek hayat ile olan bağı ve alttan alta kurgu da olsa gerçek hayatı sorgulatmasıdır. Tedirgin edici bir romanı okuduğumuzda ürperiyoruz çünkü romanın karakterlerinin yaptıkları bizi tedirgin ediyor ve hayretler içerisinde karakterin ruh halini çözümlemeye çalışıyoruz ancak reel hayatta bunun farkına ne yazık ki varamıyoruz. Zihinlerimiz televizyon odaklı işliyor ve düşüncelerimize de maalesef istenildiği gibi yön veriliyor. Bir zaman sonra ekrandakinin hain dediğine hain, terorist dediğine terörist, kahraman dediğine de kahraman diyoruz. Hal böyleyken sorgulama mekanizmasını yitiren bir bireyde öfke ve kin şiddetli bir şekilde dışa vuruyor bugünkü röportajı yapılan kız gibi.
Teşekkür ederim Merve. Sorularına açıklık getireyim; inceleme de iki farklı olguya yer verdim. Birincisi çocukların masumiyeti ve doğruluğu hususunda ön plana çıkan vicdan. İkincisi ise çocukluktan yetişkinliğe geçişteki samimiyetsizliğin yanında çıkarcılık ve ön plana çıkan vicdan eksikliği. Kitabın bende oluşturduğu hissiyat ve sorgulamalarimin neticesi olarak görebilirsin bu durumu. Maslowdan bahsetme nedenim ise insanların kisiliklerinin ihtiyaçlar ve onları edinme evresinde şekillendiğini düşünmemdir. Genel bir ideam vardır onu da seninle paylaşmak isterim; Para (ihtiyaç) karşısında kişiliğinden ödün vermeyen bir birey sağlam bir kişiliğe sahiptir.
Güzel bir inceleme olmuş.Teşekkürler.
Keyifle okudum.Bu güzel inceleme için teşekkürler.
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.