58. Sone
Tanrı, beni ilk başta sana kul yaptı, sonra
Keyfine el koymamı yasak etti,
Ya da özlem duymamı hesaplı zamanlara:
Kölenim ya boş vaktin olsun diye bekletti.
Ah bırak katlanayım el pençe divan: değer,
Senin özgürlüğünün tutuklu yokluğuna;
Her mihnete sabreder her azara baş eğer.
İncittin diye hiç suç yüklemez bile sana.
Sen nerede olursan ol yetkin güçlü özgürsün;
Hâkimsin dilediğin gibi kendi vaktine:
Canın neyi isterse varsın o keyfini sürsün,
Kendine suç işlersen kendin bağışla yine.
Beklemek cehennemdir ama beklerim seni,
İyi kötü demeden suçlamadan keyfini.
Sayfa 58 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.