Beylik Çitfliği olan çiftliğin adının Hayvan Çiftliği’ne oradan tekrar Beylik Çiftliği’ne dönüştürülmesinin hikâyesi. Gücü eline alanın gözünün hiçbir şeyi görmemesinin eleştirisi... İnsanları doyuran, kapitalizmlerine istemeden destek olan hayvanlar ayaklanıyor, kendilerine yapılan zulümlere karşı çıkıyor. Buraya kadar her şey güzel fakat sonra bu ayaklanmada liderlik yapan, gücü eline geçiren domuzlar... Onlar kitabın ana eleştiri kahramanları. Ve onların yanında yine ezilen, yine sömürülen diğer hayvanlar. Seslerini her çıkarmak istediklerinde bastırılan hayvanlar... İlk başta, ayaklanmadan sonra belirlenen “Yedi Emir”in 7. maddesinde “Bütün hayvanlar eşitttir.” deniyor. Kitabın sonunda ise bu ibare “Bütün hayvanlar eşittir ama bazı hayvanlar öbürlerinden daha eşittir.” şeklini alıyor. Bütün emirler bir bir hayvanların gözlerinin içine baka baka değiştiriliyor, hayvanlara da “Siz emirleri yanlış hatırlıyorsunuz.” deniyor. Hayvanlar emirlerin yazılı olduğu duvarı okuyamadıklarından her defasında inanıyor. Her hayvanın verdiği bir mesaj var. Her hayvanın temsil ettiği bir insan tiplemesi var. Bu hikâyede benim asıl içimi yakan Boxer oldu, sürekli “Daha çok çalışacağım.” diyen ve emeklerinin karşılığını kötü sonla gören... En sinirlendiğim hayvan ise kraldan çok kralcı olan Squealer oldu. Son sahne ise çok çarpıcı... Alınan bir sürü kuralı çiğneyerek en son düşmanları olarak gördükleri iki ayaklılarla yani insanlarla aynı masaya oturan domuzlar... Mesajlar derin. Kesinlikle okumanızı öneriyorum. İyi okumalar

Hayvan ÇiftliğiGeorge Orwell · İletişim Yayınları · 2021247,4bin okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Merve Avcı