Vakit kaybı olan kitaplardan biri daha. Bazı politik görüşleri hariç, duruşunu beğenmedim.
İlber Ortaylı "büluğ çağı bebesi kinciliği" der ya, aynı öyle tat veren bir kitaptı.
Sırf yarım kalmasın diye bitirdim. Kitabın 94. sayfasında "Kitapları eleştirebilmek gibi bir hak yoktur, ben de nefret etmediğim müddetçe onları eleştirmem..." dediği bir yer var. Eleştirmediği durum kalmayıp bir de böyle yazmasını da oldukça komik buldum.
