Item: Mutluluk
Rating: 6 puan verdi
Author: Mehmet Çelik

Mehmet Çelik

@mecelik

13 Haziran 2021 22:00

1000Kitap

392 syf.

· Kitabı okudu

6/10 puan verdi

3 günde okudu

Suç mu? Kader mi?

Okuyup bitireli yaklaşık iki hafta oldu. Bu süre zarfında notlarımı tekrar gözden geçirmek için de çokça sürem vardı. Livaneli nasıl başarıyor bilmiyorum ancak etkili eserler üretebiliyor. Fakat bahsedeceğim bu kitabı kurgu ve ahenk yönünden, öncekilerin ya da benim önceki okuduklarımın biraz gölgesinde. En baştan belirtmek istiyorum ki okuyacağım kitapları yazarlarının şahsi düşüncelerine ve ideolojilerine göre seçmediğim gibi okuduktan sonra yaptığım incelemelerde de yine sadece eserin kendisini değerlendirmek niyetindeyim. Ayrıca bugüne kadar maalesef maruz kaldığım durumlardan bir diğeri incelemenin bütününü okumadan yapılan yorumlar oldu. Kısaca yazarın fanatiğiyseniz okumamanızı öneririm ya da hiç olmazsa tamamını anlayarak okumanızı rica ederim. Hadi başlayalım! Spoiler içerebilir. Tadınız kaçmasın. Eserin ilk baskısı her ne kadar Kasım 2002’ de yayımlanmış olsa da, kurgunun geçtiği zaman aralığını kestirebilmek oldukça zor. Bir yerlerde hain terör örgütü kurulalı 15 sene oldu deniyor, başka bir yerde İstanbul’ un 2000’ li yıllar nüfusu paylaşılıyor, bir taraftan Hizbullahçılar ortalıkta fink atıyor. Özel TV' ler vs. sonuç olarak 1993 – 2002’ li yılların karışımı hakim. Türkiye bu harmanlanmış yılları yaşarken, Van Gölü’ nün çevresinde pek kimsenin bilmediği, yöre kadınlarının avluda sohbet ederken yere çömelip ihtiyaçlarını giderdiği -ben hiç duymadım- , bağnaz, dini hissiyatın sömürüldüğü bir kasabada, bir kuytuya hapsedilmiş Meryem vardır. Hikayemiz böyle başlıyor. Meryem hapsedilmiştir çünkü çok büyük suç işlemiştir. En başta bir kız olarak dünyaya gelmiş, ardından tecavüze uğramıştır. Hem de amcası tarafından. Bundan daha büyük bir suç olabilir mi? Kasabanın fiili dini lideri amcası ve diğer aile büyükleri Meryem’ in geleceğini düşünürken, Meryem’ de bu izbede yalnızlığa, sevgisizliğe ve her türlü kötü davranışa terk edilmiştir. Yıl 2021 olsa bile bugün hala benzer olayları maalesef duyuyoruz, öyle değil mi? Daha sonra hikayemize Meryem’ in amcasının oğlu Cemal dahil oluyor. Kendisi komando olarak, bölücü terör örgütüyle çarpışmakta ve bu süreçte gerek yakın arkadaşlarını kaybetmenin gerek kendi hayatını da kaybetme ihtimalinin etkisiyle psikolojik çöküntüde ve sadece çatışma düşüncesindedir. Burada operasyonların psikolojik yönü gerçekten başarılı betimlenmiş. Zaman zaman okurken bende oradaymışım gibi oldum. Komando Cemal tabi memleketten uzakta çatışırken, bu gelişmelerden de bihaberdir. Yaklaşan tezkeresini beklemekte ve memleketine dönme hayalindedir. Bir de geçmişinde çok fakir olan, daha sonra azmi ve aklı sayesinde ülkenin sayılı bilim adamlarından biri olan İrfan Kurudal’ ın hikayesini okuyoruz. Tabi en diplerden buralara hatta ulusal kanallarda program yapmaya kadar yükselen bu profesör de deyim yerindeyse, Zirvedeki Yalnızlığı yaşamaktadır. Maddi olarak istediği hemen her şeye sahip olsa da bu maddiyat onun maneviyatını artık beslememekte ve ona tat vermemektedir. Profesör de önce memleketi İzmir’ e gidip hayatından çıkardığı annesini, Üni. den sonra bir daha adım atmadığı evini ziyaret etmek ardından eski arkadaşı Hidayet gibi denizlere açılıp, münzevi bir hayat sürme şeklinde bir plan yapmaktadır ve bu planı da uygular. İlerleyen sayfalarda bahsettiğim bu üç kişinin yolları bir şekilde kesişir. Öncelikle yazıldığı dönemde, daha Asmalı Konak gibi diziler yeniyken ki bugün töre, namus, intikam -evet Murat Soner sayesinde dilime dolandı- diye tüm kanalları kanser hücreleri gibi saran diziler ortalıkta yokken, namus diye, töre diye masum çocukların ya da kadınların katledilmesini görmüş yazar. Bunu da çekinmeden yazmış. Bugün bile geldiğimiz noktada benzer haberler duymuyor muyuz? Maalesef dini öne sürerek, katli vacip görülen karakterimiz Meryem burada kurgusal olsa da, gerçekte haberlerde bir kısmını görebildiğimiz ama bilmediğimiz binlercesi var. İşte burada yazarı tebrik etmek isterim. Ancak her ne kadar toplumsal sorunlara değinse de, cahillik perdesinin, geri kalmışlık izleniminin tüm ülkeye ithaf edilmesini doğru bulmuyorum. Ya yazar bu ülkede tutarlı iyi insanlarla karşılaşmamış ya da anlattıklarının etkisini artırmak için biraz abartıya kaçmış. Rahatsızlığımın asıl nedeni ise kitap hakkında alınan görüşlerin birinde, yabancının birinin çok güzel Türkiye portresi demesi oldu. Madem öyle, bu kitabı alıp kim okudu? Birbirine tavsiye edenler, başka başka baskılarının, hem de Türkçe baskılarının sebebi sadece yabancı okurlar mıydı? İşte burada yazara katılmıyorum. Ayrıca yazarın kitaplarında en uç insanları oluyor ki burada da görmek mümkün. Muhafazakar olanın mutlaka bir cemaati ya da radikal islamcı imajı, yobazlık mertebesinde, seküler gruplar ise nihilizmin eşiğinde hatta o eşiği geçmiş bile oluyor. Ortası yok mu bu ülkede? İşin garibi bende bu yapıda birileriyle hiç tanışmadım. Her ne kadar var olan bir sorundan bahsedilse de burada çizilen Türkiye resmi, gerçek Türkiye portresi değil. Bence! Bir diğer konu ise trende Amerikan gazeteci Peter Cape ne kadar hayret etmiş Türkiye’ ye öyle! Ne kadar çeşitlilik varmış böyle! Çok garip bir yermiş! Anlaşılan gazetecimiz kendi ülkesindeki Amişlerden, Mormonlardan, Gizliden devam eden Ku Klux Klanlar’ dan, Neonazilerden, Baptistlerden falan habersiz. Ya da haberlerde bugünlerdeki gibi bir George Floyd skandalı görmedi demek. Demek siyahi katliamlarından habersiz bir haberci. Toplumsal bir sorunu ele alması, hele bunu 19 sene öncesinde yapması takdiri hak ediyor. Ancak toplumsal analiz kısmına katılmıyorum. Hastalığın doğru teşhisi için bünyenin de çok iyi bilinmesi gerektiğini düşünüyorum. Bir dozluk hastalığa on doz ilaç vermek gibi. Bir de Cemal’ in Emine birden bire nasıl çıkıverdi ortaya öyle. Ben mi bir yerleri kaçırdım acaba? Güzel bir konusu var. Tavsiye ederim, keyifli okumalar.