"Alçaldilmiş və təhqir edilmiş insanlar"Dostoyevskinin oxuduğum 2-ci romanıdır.Kitabi oxuyarkən,insan bir daha anlayirki qiz övladi üçün ata sevgisinin necə özəl olduğunu.Ümumiyyətlə dəyişməyən yeganə sevgi Valideyin sevgisidir.Ah Nelli onun talehinə o qədər ağladım ki..Həmcinin, Vanyanin Nataşaya olan sevgisi insani bihuş edir.Bir sözlə kitabi bitrsəm belə təsirindən çıxa bilmirəm.