Hariciler, radikal eşitlikçilikleri ve toplumsal ayrıcalık ya da elitizme yaklaşan her şeye muhalefetleriyle bilinirdi. İdeal İslam toplumunda bir insanın yalnız kişisel takva ve Kur'an'ın değerlerine sadakatiyle (burada kendilerine özgü bir kavrayışları vardı) herhangi bir tür yetki uygulamaya hak kazanacağını ilan etmişlerdi.