Proust bizi bu eserinde okuma yolculuğuna çıkarıyor. Okumaya başladığı zamanlarda kendini kaptırışı, kimsenin onu görmeyeceği ve rahatsız edemeyeceği yerlerde okumayı seçişi tam bir kitap tutkunu olduğunun kanıtı. Okuyan ve okumayan arasında farklı ve mutlaka kitap okunulması gerektiğini ısrarla dile getiriyor. Öyle ki sürekli okuyan insanların bile bazı kitapları okumadığı taktirde entellektüel açıdan eksik kalacağını söylüyor. En çok vurgu yaptığı şeyse kitaplar ve insanlar arasındaki dostluk. Okudukça oluşan dostluğun eşi benzeri olmadığını ve bu dostluğun bir çok şeyin üstünde olduğunu savunuyor. Kitapları canlı olarak görüyor, canlı ve çok iyi birer dost..
•
Proust kitapları öyle güzel anlatmış ki kendimi gördüm çoğu cümlede. Okumanın nasıl güzel bir bağımlılık olduğunu ve dostluklarını vurguluyor. Yazarın diğer kitaplarını okumadan önce diline alışmak adına okunması gereken bir eser. Keyifli okumalar
