Herkesin öğretisi kendine... Başlarda sıkılacağımı düşünmüştüm. Sade bir şeyler okuma ihtiyacı ile aldım elime kitabı. Sonuna geldiğimde okuduğum için mutlu olduğumu fark ettim. Bir de şunu düşündüm: Bu gibi kitaplar bir anda bu kadar ünlü olabiliyorken, bu kadar okunabiliyorken nasıl insanlarda hiçbir değişiklik yapmıyor? Dedim ya herkesin öğretisi kendine. Siddhartha arayış içine giren, birçok yola sapmış bir delikanlı. Bir başkasının yürüdüğü yolda gitmek istemiyor Siddhartha. Bilgi verilebilir ama bilgelik verilemez, diyor. Kelimeleri sadece bir araç olarak görüyor. Bütün dinlerde ortak olan yanları vurguluyor kitapta. "Mükemmellik" gördüğümüz, düşündüğümüz, yaşadığımız her şeydedir; diyor. Bu hayat iyilikleriyle, güzellikleriyle, acısıyla, tatlısıyla yaşanacaktır; çünkü ölüm vardır, diyor. (Ara sıra eklemeler yapacağım bu incelemeye çünkü çok şeyler düşündürdü bana. Okumayı bilinirse bir taşta bile neler gizli olduğunu, suyun konuşabildiğini, zaman kavramını, yaşamın tekrarlardan örüldüğünü.) İnsan, yaşamına bazen dışarıdan bakabilmeli. Labirentin içinden yolu bulmak güçtür; birçok arayış, yorgunluk, zorluk ile karşılaşılır. Yukarıdan bakmak çıkış yolunu bulmayı kolaylaştırır. Yanlış yolları da ancak böyle görebiliriz. (Bu da nereden esti bilmiyorum.) Güzel kitap, okuyunuz.

SiddharthaHermann Hesse · Can Yayınları · 202038bin okunma

·

423 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çiğdem Gül