"Efendim?"
"Arkadaşına gideceğini bana neden söylemedin?"
Sesi öfkeliden çok endişeli gibiydi. Neden bu kadar endişelenmişti sahi, anlamamıştım.
"Ben, bilmiyorum. Yarın sınavlarım başlıyor ve burada daha iyi çalı-"
"Seni kaybediyorum değil mi? Şahmelek ne yapsan haklısın, hiçbirşey diyemem. Kendimi sana savunamam da... Ama yine de yüzsüzüm işte... Evet öyleyim! Hala benim sevgilim ol istiyorum. Benim ol, benimle kal..."
Son cümleleri dudaklarından fısıltıyla ve yakarışla çıkmıştı. Kalbim sıkıştı acıdı.
"Ben seni kaybetmek istemiyorum."
Dudaklarımdan firar eden hıçkırığı engellemek için çok geç kalmıştım.
"Ağlama güzelim... Ağlama lütfen... Seni böyle ağlatanın ben olduğumu bilmek beni delirtiyor." "Allah beni kahretsin!"
Anında "Etmesin!" Diye haykırdım.
··
68 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.