Akıl ve kalp dedi. Babaannesi her vakit bu ikisinin şifada önemli olduğunu söylerdi. Kalbin ile varırdın bitkinin yanına, aklın ile bulmaya çalışırdın neye şifa olduğunu yahut zehir olup olmadığını. Atalarının tuttuğu eski kitaplardan birinde şöyle bir söz yazıyordu: "Akıl hac için yola çıkıncaya kadar, kalp Kâbe'yi çoktan tavaf etmiştir.