Hint felsefi söz dağarında avidya terimi, metafizik türde cehalet anlamında öne çıkmıştır. Avidya nihai gerçekliği gizliyordu; irfan( gnosis) hakikati, dolayısıyla gerçek olanı ortaya çıkarıyordu. Belli bir görüş açısından bu “bilmeme” yaratıcıydı : insan varoluşunun yapılarını ve dinamizmini yaratıyordu. Avidya sayesinde insanlar sorumsuz bir varoluş içinde, davranışlarının(karman) sonuçlarını bilmeden yaşıyorlardı.
Sayfa 325Kitabı okuyor
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.