Akıl ve Tutku | #kitapyorumu
Jane Austen'den okuduğum ilk kitap oldu kendisi. İngiliz Edebiyatı'nın dönem kitaplarını seviyorum, kurgu olarak hem o dönemin toplumunu hem çevresini hem değer yargılarını yansıtıyor ve geçmişe bir bakış atabilmemizi sağlıyorlar.
Kitap, isminden de anlaşılacağı üzere akıllı ve tutkulu iki kız kardeşin temel kişilik özelliklerinin farklılıklarını, olaylara verdikleri tepkileri ve düşüncelerini bizlere aktarıyor. Okuyucu ise kendisini iki kardeşi kıyaslarken buluyor. Sık sık şu durumda hangisinin sergilediği davranışı sergilerdim diye kendimi sorguladım. Kendimi Elinor gibi (akılcı) görmem nedeniyle de sanırım kitabı biraz taraflı okudum.
Gerçi taraf tutacak bir rekabet ortamı asla yoktu. İki kız kardeş birlikte çok samimi ve derin bir aile bağı ile bağlıydılar ve her durumda birbirlerini düşünüyorlardı. İkisini de sevdim elbette, sadece Marianne'in heyecanı ve tutkusu çok büyük yaralar almasına neden oldu ve bundan kaçınmak bana daha mantıklı geliyor.
Yine birçok karakterin olduğu ve sık sık buluşmaların, gezilerin, oturmaların yapıldığı bir kitaptı. Zaman zaman bu kadar fazla karakter olması beni zorlayabiliyor, bu kimdi şu kimdi derken olayı tam anlayamayabiliyorum. Ama yine de diğer İngiliz Edebiyatı kitaplarından bir tık daha az kişiye sahipti sanırım.
Kitap birçok değer yargısını da irdeliyor. İnsanların paraya verdikleri önemi şiddetle eleştirirken, bencilce davranışların kişiyi yanlış tercihlere ve olumsuz sonuçlara nasıl sürükleyebileceğini bizlere aktarıyor.
Dürüst, karşısındaki düşünen, yardımsever ve akıllı karakterler sık sık övülüyor. Bunun yanında sadece iyilerin kazandığı toz pembe bir kitap olmamakla birlikte daha olumsuz karakter özelliklerini gösteren kişilerin de elde ettikleri güzel şeyler anlatılıyor. İyiler kazandı kötüler kaybetti durumuna gideceğini sandığım bir sırada böyle olmaması beni mutlu etti, kitaba gerçekçilik kattığını düşünüyorum.
Final sınavlarımın döneminde okumuş olmamdan dolayı sanırım, kitap elimde epey süründü. Daha erken bitirilebilirdi kesinlikle. Başına oturduğunuzda akıcı olduğunu görüyorsunuz ve kısa bölümleriyle de gayet sürükleyici.
Genel bir bakış attığımda kitaptaki kişiliklerle birlikte anlatılan hikaye ve verilmek istenen mesajı anlamlı buluyorum. Klasik ve akıcı bir kitap okumak isteyen kişilere de önerebilirim (Büyük beklentiler ile başlamadan.)
Dipnot: Gurur ve Önyargı'yı okuyan arkadaşlarım bu kitap ile arasında oldukça fazla benzerlik görmüşler, ben sadece Akıl ve Tutku'yu okuduğum için bu konuda yorum yapamıyorum ancak ikisini de okuyan varsa yorumlarda bu konudaki fikirlerini belirtebilir.
