Item: Sokak Nöbetçileri
Rating: 4 puan verdi
Author: g

g

@jemapellebluish

22 Haziran 2021 23:21

İnceleme

720 syf.

4/10 puan verdi

"𝐻𝑒𝑝𝑖𝑚𝑖𝑧𝑖𝑛 𝑘𝑖𝑙𝑖𝑡𝑙𝑖 ℎ𝑎𝑦𝑎𝑙𝑙𝑒𝑟𝑖 𝑣𝑎𝑟 𝑐̧𝑜𝑐𝑢𝑘𝑙𝑢𝑔̆𝑢𝑛𝑎 𝑎𝑖𝑡." Travmalar üzerine kurulu altı hayat. Çocukluklarını yaşayamamış altı genç. Ve en önemlisi yalanlar ile sırlar üzerine kurulu altı hayat. Yalan nedir? Hayatın vazgeçilmez bir alışkanlığı mi? İnsanların daha huzurlu yaşamak için durum kurtarma çabası mı? Yoksa insanların daha mutlu olacağını sanarak hayatlarını kör bir ışıkla aydınlatmaya çalışması mı? Hayatımızda belki de yaptığımız en büyük hata, belki de kendimize yaptığımız en büyük kötülüktür yalan söylemek. “Unutma, bir insanın gerçekleri değil, yalanları onun kim olduğunu gösterir.” (sf.355) Yalanlar her ne kadar gerçeğin zıttı olursa olsun insandan bir parça çıkarır gün yüzüne. Gerçeklerin ortaya çıkmasına sebep olur. İnsanların bir parçası niteliğinde olur ve zamanla gerçeklere dönüşür. “Her yalan zamanla gerçeğe dönüşürdü ve her gerçek zamanla bir yalan uğruna hiç olurdu.” (sf.217) Helin çocukluk travmalarıyla büyümüş, her yaşını bir kabus gibi hatırlayan, çocukluğunu hâlâ içinde taşıyan bir genç kızdır. Çocukluğunda fazlasıyla yara alan Helin, on yedi yaşında Koza tarafından Ekip'e dahil edilir ve Ekip tarafından Sokak Nöbetçileri’nin yanına bir ajan olarak gönderilir. Sokak Nöbetçileri’nin yanında içindeki çocukluğunu yeniden yaşama fırsatı bulan Helin çocukluğuna dair kilitli hayallerini Sokak Nöbetçileri sayesinde gerçekleştirme imkanı bulur. Fakat bir yandan ona verilen görevle başbaşa kalır. Ya Sokak Nöbetçileri'ni ihanete uğratmayacak ve kendine yeniden bir yaşam fırsatı bulacak ya da kendini güçlü sandığı o insana dönüşecek ve Ekip için yaşama devam edecektir... “Gideceğim yolların sonunu çok iyi biliyordum ama o yollarda yürürken yaşayacaklarım ve yaşatacaklarım hakkında hiçbir fikrim yoktu.” (sf.14 -Helin) ••• Sokak Nöbetçileri içinde aile sevgisini barındıran beş küçük çocuktan oluşuyor. Çocuk ruhlarını içinde taşıyan beş genç. Birbirlerini her daim bilen, belki de sırlarının, birbirlerinden sakladıklarının olmadığını sanan, birbirlerine her daim güvenen beş kişi: ▪︎Lider kişiliğiyle, zekasıyla Sokak Nöbetçileri’nin lideri Yankı Sarca, “Yankı Sarca, bütün kötülüklerin sorumlusu kendisiymiş gibi davranıyordu.” (sf.531) ▪︎Garip mizah anlayışıyla, ciddi olmayan kişiliğiyle grubun neşe kaynağı Mutlu Sarca, ▪︎Grubun ışık kaynağı, Mutlu’nun ikizi Işık Sarca, ▪︎İçindeki anne şefkatiyle, sessizliğiyle birçok şeyi ifade eden Lâl Sarca, ▪︎Kimsesiz yaşamıyla, öfkesiyle her ne olursa olsun içinde küçük bir çocuğu barındıran Bartu Sarca. Ve belki de “Altıncı Sokak Nöbetçisi”, ya da “Sadece Helin". Bu hikaye, bir ihanetin yaşamı, altı küçük çocuğun hayatı ve Sokak Nöbetçilerinin hikayesidir. Kimi zaman insanı güldüren sohbetlerin geçtiği, kimi zaman gözünüzden belki de birer damla yaş düşürebilecek anıların, sırların gün yüzüne çıktığı bir kitap olacaktır. ▪︎Eksi Yönleri▪︎ -Fazla argo kelime içeriyor. - Yazarın anlatımı sonlara doğru belki iyi olabilir ama kesinlikle edebi yönden zayıf bir anlatıma sahip. - Olay ve içsel anlatım birbirini tamamlamıyor, biraz karmaşık, daha güzel bir anlatımı olabilirdi. - Ve tekrar söylüyorum argo kelimeler, küfürler gerçekten rahatsız edici derecede. ▪︎Benim Görüşüm▪︎ Açıkçası çok çok beğendim diyemem ama güzel. Sürükleyici bir anlatımı olduğu doğru, fakat edebi yönden güzel bir dili ve anlatımı yok. Daha çok karakterler ve olay okuyucuyu bağlayacak nitelikte. Karakterlerin geçmişi, yaşadıkları insanlar üstünde bir etki bırakacak derecede önemli bana göre. Okuduğum bazı yerlerde etkilenmediğimi söyleyemem. Peki kesinlikle okunması gereken bir kitap mı? Maalesef, daha güzel bir anlatımı olan, aynı konuları barındıran birçok kitap olduğunu düşünüyorum ama zevk için okumak isteyen varsa da okuma demem. ▪︎Alıntı Köşesi▪︎ "Nefret berbat bir duygudur, birinden nefret edersen o kişiyi hayatının merkezine koyarsın ve durmadan o nefret için nefes alırsın. Ben ondan nefret etmiyorum sadece onun gibi, ben de onu görmezden geliyorum." (sf.380) "Birisi ölür... Ardından başkaları da ölür, yaşamaya devam eden sadece zamandır." “Bazı ilkler son kez yaşanırdı ve bazı sonlar ilkler kadar acıtmazdı.” “İhanet öyle bir duygu ki son âna kadar vazgeçme lüksünü sana verir.” (sf.190) “Kimse, kimsesiz bir çocuğun uçurumun kenarına nasıl geldiğini konuşmazdı; herkes o çocuğun terk edildiği ânı konuşurdu.” (sf.7) “Çocuklar, acı çektiklerinde bile kalpleri kömürleşmezdi; yine de çiçeklerini büyütürlerdi ve gün geldiğinde kömürleşmiş kalpleri olanlara bile çiçeklerini uzatırlardı, bu çiçeklerin adı merhametti.” (sf.430) "Bütün mutsuzluklarınla, yaşadıklarınla, yaşamak zorunda kaldıklarınla yaşlı bir kadın kadar durgunsun ama bütün mutluluklarınla, yaşayamadıklarınla, heveslerinle beş yaşındaki bir çocuk kadar da umutlusun." (sf.555) <3 #128540224 #128541093 #128542313