Kayboluş...
Belki akşam olacak birazdan. Adımlar sokakları baştan sona dolduracak. Bu adımların içinde bir anlam bulma telaşı iyice saracak yüreğini. Hava tamamen kararsa da okur. Görmek istediği hiçbir şey yok artık. Olduğu yerde duruyor. Şimdi hayat akıyor iki yanından. Kadınlar, erkekler, çocuklar... O hiçbirine ait değil. Hiçbir yere, hiçbir zamana, hiçbir anıya dahil değil. Aradığını anılarının arasında bulamayacak. Çocukluğundan fazlası yok avuçlarında. O da yavaş yavaş çözülüp gidiyor ellerinin arasından. Dünü çoktan yitirmiş. Aklının içinde kendini kaybetmiş. Bir hatırlasa kim olduğunu. Silinip giden geçmişiyle birlikte, renkler, desenler, kokular, hayat da siliniyor sanki yavaş yavaş içinden. Hiç ağlamıyor artık. Üzüldüğü hiçbir şey yok. Hiç ağlamıyor.
Sayfa 52 - Notos KitapKitabı okudu
·
72 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.