20yy'ın Proust ve Musil ile birlikte 3 büyük modernistinden biri sayılan ve pek sevdiğim Sadık Hidayetin edebiyatı 'Onun öncesi ve sonrası' diye ikiye ayırdığı Joyce'u bu kötü çeviriden (Allah taksiratını affetsin- rahmet eylesin ...) okumak istemezdim öncelikle. Ancak yayınevinin isabetle eklediği ve yazarın uzun yıllar yayinlatamadiğı kitap için yaptığı yazışmalarda belirttiği üzere; İrlanda'nın ahlaksal tarihinin bir kesitini, felçli durumun merkezi gördüğü Dublin'in kayıtsız halkı özelinde dört bakış altında vermiş: Çocukluk, gençlik, yetişkinlik ve kamusal yaşam. Daha 20'li yaşlarında yazdığı bu hikayeler; dozunda betimlemeler ve çoğu gerçekçi kurgularıyla hayranlık uyandırıyor. Özellikle yayıncının problem çıkardığı ve iki genç hırsızın anlatıldığı İki Yiğit, kızını iyi bir izdivaca yönlendirmek için kısmeti sıkıştıran anneyi barındıran Pansiyon, yine problem çıkarılan ve ayyaş bir yazıcının günlük hayatının dile getirildiği Suretler, artık en iyi yalnızlık hikayelerinden sayacağım Acı Bir Vaka ve Çamur ile yerel-ışbirlikçi politikacıların anlatıldığı Komite Odasında Ulusal Anma Günü'nü çok beğendim. Açıkçası, yazarın #ulysses adlı ve yine Dublinde bir günü içeren kalın kitabını da HALEN okumaktayım. Dil Dublinliler 'de oldukça yalın ve anlaşılır. Ancak onun ustalığa nasıl evrildiğini de her ikisini okuyunca daha iyi anlıyorsunuz: Joyce, İngilizce edebiyatın büyük ismi, okuyun.

Dublinliler ve Dublinliler Üzerine YazışmalarJames Joyce · Alakarga Yayınları · 20162,155 okunma

·

480 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hayat Bu