Hegel kendisini felsefe tarihinde öyle bir konumlandırmıştır ki ne ondan geri düşülebilir ne de felsefede onsuz ilerlenebilir. Nietzsche insanın saçmalığını kabul etti ve dünya ve ahlak saçmadır dedi. Marx, Hegel ile dünya akıllıdır dedi ve ahlak mümkündür dedi.