Uzun zamandır bir kitabı okurken bu kadar zorlanmamıştım. Herkesin, her kitabı okuyamayacağının ya da okumaması gerektiğinin somut örneğidir Ses ve Öfke. Bir yanda zihni sürekli aktif tutmak durumunda bırakan bilinç akışı , kronolojinin normalin dışında farklı işlenmesi öte yanda bir parça sıradan bir aile öyküsü. Berrak bir zihin ile okuyanlar için belli bir noktadan sonra sıradanlaşıyorken tersi durumda ise anlam ve haz kaybolup gidiyor.
