Hasan Ali Toptaş’ın gerçeklerin ağırlığını olabildiğince hissettirdiği kitabı. Çocukluğunda öldürdüğü kuşun acısını bir türlü unutamayan ve bu yükü ömür boyu taşıyan Ziya’nın yaşamından kesitlerin verildiği bölümlerde; Ziya’nın yaşamındaki insanlar değişse de değişmeyen insanların insafsızlığı, acımasızlık, utanmazlık, yalancılık, güçlü olanın ezdiği, toplum tarafından heba edilen hayatlardı. Binnaz Hanım’ın babasının öldürülmesiyle kaybolan hayalleri, gençliği, aklını yitiren annesi, Kenan’a eşi tarafından atılan iftira, ödeyemediği borç, sınırda askerlerin hiç uğruna ölmeleri, akıllarını yitirmeleri, ilkel şartlarda askerlik yapmaya zorlanmaları, dövülmeleri, küçümseme, alay etme, kuralsızlık, adaletsizlik, Mensur’a, halka yapılan eziyetler… Karakterler, olaylar gerçekliği ve duyguları hissettirecek derecede ustalıkla işlenmiş. Kişiler, olaylar belirgin, olayların gelişimini merak ediyorsunuz yine bölümler arası az da olsa belirsiz geçişler vardı -bu da yazarın tekniği sanırım ama okuma bütünlüğümü bozmadı. Özellikle köy düğününün anlatıldığı bölümlerde yazarın o yörenin kültürüne hakim olduğunu gördüm. Sözcük dağarcığımda bir köşede kalmış yöresel sözcüklere rastlamak benim için sürpriz oldu, yazarı bir parça daha kendime yakın buldum. Heba insanın varolamayış romanı. İnsanın içine işleyen, bir şekilde sizin de heba olmuş yanlarınızı hatırlatan, içinde canavarların, üniformalı devlerin, güzelliklerin içinde yaşayıp da çirkinleşmiş yaratıkların olduğu. Birçok konuda çıkarım yapabileceğiniz bu kitabı okumanızı öneririm. Yazarın bu kitabıyla ilgili söylediklerini eklemek isterim: “ Şunu söyleyebilirim, neticede ben okumak istediğim kitabı yazdım. Kelime varlığıyla, cümlelerinin yapısıyla ve daha başka özellikleriyle öteki romanlarımdan farklı bir romanı.”

HebaHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 20164,591 okunma

··

230 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mısra