Hamal, gökyüzüne doğru bakarak kölenin de duyabileceği bir sesle şöyle demiş; "Ey büyük Allah'ım, benimle Sinbad arasındaki farkı görüyorsun. Ben her gün ıstırap, acı ve keder çekip evime ancak yetecek kadar ekmek götürürken, Sinbad tükenmek bilmez bir zenginlik içinde mutlu mesut yaşıyor. O, bütün nimetleri hak edecek ne yaptı? Ben bu hayatı hak edecek ne yaptım?"