Meczup; Kendini Tanrı'ya vermiş, Tanrı sevgisiyle aklını yitirmiş kişiye denir.
Yazarımızın Ermiş kitabının devamı niteliğinde olan bu eser kısa hikâyelerden oluşuyor. Ve ben malesef genellikle 3 4 cümleden oluşan ve herhangi bir mesajı, katkısı olmayan bu hikayeleri sevemedim. Ya da bu tarz bana hitap etmedi diyelim. Ermiş kitabındaki gibi bir derinlik aradım. Tanrı sevgisinin en güzel hâlini aradım ama yoktu. Kitap fazlaca yüzeysel ve basit geldi .
