"Bir gün bir kitap okudum ve bütün hayatım değişti." Böyle başlıyor Orhan Pamuk eserine. Böyle başlayan bir kitaba başlamamak kimin elinde? En son Saramago'nun Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş eserinde bu kadar etkili bir başlangıç görmüştüm: Ertesi gün kimse ölmedi. Benim hayatımı değiştiren bir kitap var. O nedenle eserin beni daha çok içine çektiğini ifade edebilirim. Yeni hayat Orhan Pamuk'tan okuduğum üçüncü eser oldu, Benim Adım Kırmızı ve Kırmızı Saçlı Kadın'ı beğenerek okumuştum önceden. Açık konuşmak gerekirse eserin beni biraz zorlandığını ifade edebilirim. Normalde bir kitabın kafada oturmaya başlaması birkaç sayfadan sonra olurken inanın bu eseri oturtmam son sayfaları buldu. "Bir yolculuk vardı, hep vardı, her şey bir yolculuktu." Yeni bir hayat arayışı... Hiç öyle bir isteğiniz oldu mu? Ya da bu isteğe yön veren bir kişi? Aşkla yola çıkan bir arayışın romanı diyebilirim Yeni Hayat için. Yalnızca bir arayış mı yer alıyor eserde? Dönemin düşünce biçimi, Doğu Batı etkileşimine dair düşünceler, hayata dair sorgulamalar, vazgeçişler... "Bilmem neden, uzun upuzun, hiç bitmeyecek kadar uzun yolculuklar belirdi aklımda, hiç durmadan yağan efsanevi yağmurlar, hepsi birbirine açılan kayıp sokaklar, kederli ağaçlar, çamurlu ırmaklar, bahçeler, ülkeler." Spoiler vermekten korkmasam daha çok şey söyleyebilirdim eser adına. Özellikle eserin sonuna dair. Ya da Yeni Hayat arayışının son bulduğu ana dair. Okuma sürecimde esere dair alıntılar paylaştım. Sevdiğim bir tanesiyle incelememe son vereceğim: "Bir zamanlar bütün dokunuşların dokunuş, kokuların koku, seslerin ses olduğu gerçek bir dünya varmış." O dünyaya dönmek dileğiyle... Keyifle okuyun.

Yeni HayatOrhan Pamuk · Yapı Kredi Yayınları · 20198,3bin okunma

··

3.216 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.