Gün bitti. Saat kaç. Bitecek mi bir gün savaşımız
Hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de
Dönüp dönüp arkamıza baktığımız
Bir dünya kalıntısı üstünde
Hak edilmiş hüzünlerimiz olacak mı bizim de."
"Ne gelir elimizden insanı olmaktan başka"
"Şiirler yazdım, kitaplar okudum
Elime bir bardak aldım, onu yeniden oydum
Derinlerde kaldım böyle bir zaman
Kim bulmuş ki yerini, kim ne anlamış sanki mutluluktan
Ey yağmur sonraları, loş bahçeler, akşam sefaları
Söylesin benimle biraz bir kere gelmiş bulundum."
"Bir gökyüzü dinleniyor içimizde..."
"Neden yazılır bir şiir
Neden okunur bunca yazı Çünkü nasıl aşılabilir başkaca İnsanın karmaşıklığı."
Kafka Okur Sayı 59, Kafka Okur
Modern Türk şiirinin öncü şairlerin kabul edilen ve İkinci Yeni'nin de öncülerinden olan Edip Cansever' şiirlerinde genel tema yalnız, acı, mutsuzluk gözükse de umutlu olduğunu görebilmekteyiz.
Şiirlerini serbest formda, özgün ve kuralsız oldukça uzun dizeler halinde öykülenme temelinde yazmıştır.
Edip Cansever dizeleri su gibi akan bir çırpıda okunacak dizeler değil bana göre.. Şiirlerinde ironi de görmek mümkün..
Çelişkiler, dramlar, inişli çıkışlı ruh halleri , yer yer umut doluydu dizeleri..
Okuma sürecimde
Yerçekimli Karanfil y pek çok alıntı paylaştım.
Yaz Mutluluğu şiirini buraya bırakarak ve şiirlerinin hızlı okunacak dizelerden oluşmadığını belirterek şiir severlerin yollarının Edip Cansever' le de kesişmesi dileğimle iyi okumalar dilerim..
YAZ MUTLULUĞU
Sen bir karanfilsin, delisin
İçlisin de, bükersin hemen boynunu
Mendilimin içindeki kirazdır
Mendilin içi kiraz
Bilmem ki, ne desem, yaz mutluluğu.
Nasılız ay ışığındaki dostum
Bütün bir gecenin uykusuzluğu
Bak şimdi her şey bir dengeye uydu
Bir domates, birkaç domates hemen hemen tartıldı
Bir sancı gibi yerleşti şuramıza özgürlük
Kirazlar kirazlar
Gözyaşları günbatımının
Karanfilin kokusu.
Demiştim, evet
Söz haziranın
Şurdan burdan bir vapura binildi
Gümüş kafesinde denizin
Bir sürü kuştan geçildi
Sevgilim, canım mendilim.
Bir karabatak sürüsü dadandı bordamıza
Dadansın iyi
De bana kim bulacak denizin kalbini
Yeşimden oyulmuş ağaçlar
Kıyılarda
Kim bulacak kıyıların kalbini
Hepsini anlat, hepsini.
Anlat ki
Güneşli günler de sıkabilirmiş insanı
Bir rastlantı gibi gelen mutluluklar da
Susarsak susarmışız da, ölçemezmiş kimse derinliğini
Kim bulacak derinliğin kalbini
Sana kızar mıyım hiç
Bana bir gül ver.
Sevgilim, canım mendilim
Mendilim kiraz dolu
Anlatamıyorum galiba
Hüzün değil yaz mutluluğu.
İyi okumalar