Şimdi bir çağ bütün rüzgarıyla içimizde ne varsa söküp almak istiyor, "Kiremitte buz musun"u, "Gesi bagları"nı unutalım istiyor. Biliyorlar ki biz ancak onları unuttuğumuz zaman birer makineye, plastik varlıklara döneriz, kokuşmuş değirmenlerine ses çıkartamadan su taşırız. Ben eminim ki biz türkülerle her zorluğu yeneriz, türküsü olan halk asla umutsuzluğa düşmez. Yoksa Erciyes'in dibinden Dadaloğlu çıkar mıydı? Yoksa Muharrem Usta Kırşehir'den "Aydoostt..." diye seslenir miydi? Çayımız güzel insanlara türkü olsun, türkülerimiz sevgi ve umut...
Sayfa 222 - Maarif MektepleriKitabı okudu
·
42 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.